Katedra Prawa Karnego

 

Prace badawcze pracowników Katedry Prawa Karnego ogniskują się głównie wokół prawa karnego materialnego, w tym nauki o przestępstwie i karze. W szczególności pracownicy prowadzą dociekania naukowe w zakresie koncepcji obiektywnego przypisania, form zjawiskowych i stadialnych przestępstwa, teorii kryminalizacji, a także gospodarczego prawa karnego oraz medycznego prawa karnego.

W dniu 17 grudnia 2023 r. zmarł

Ryszard Dębski - Profesor Uniwersytetu Łódzkiego, dr habil. (ur. 1948 r.)

Absolwent UŁ, przez całe życie zawodowe związany z Katedrą Prawa Karnego, przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej, wnosząc wybitny wkład do dorobku naukowego łódzkiej szkoły, tej dyscypliny prawa.

Począwszy od aplikacji sądowej i egzaminu sędziowskiego, złożonego z najwyższą notą, takie same oceny uzyskiwały Jego dzieła. Rozprawa doktorska ukazująca cały kompleks prawnokarnych zagadnień ochrony środowiska, została nagrodzona w konkursie „Państwa i Prawa” i uhonorowana nagrodą Prokuratora Generalnego.

Pionierska praca habilitacyjna „Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie” (1995 r.) uznana została za dzieło stworzone z zegarmistrzowską precyzją, cechującą twórczy wywód, traktujący dociekliwie o zagadnieniach węzłowych, jak również prezentujący bogactwo szczegółów, własnej oryginalnej koncepcji.

Konstytucyjny fundament prawa karnego - zasadę nullum crimen sine lege, rozwijał stale, ukazując najbardziej złożone zagadnienia funkcji gwarancyjnej, w tym szczegółowe kryteria obiektywnego przypisania skutku, sprawcy czynu zabronionego.

Odbył staże naukowe na Uniwersytecie Karola w Pradze, Uniwersytecie w Tibilisi, a także: we Francji oraz Niemczech, gdzie w Instytucie Maxa Plancka dla Zagranicznego i Międzynarodowego Prawa Karnego, współpracował z międzynarodowym zespołem naukowym, co zaowocowało poznaniem światowej literatury karnistycznej, którą błyszczą jego dzieła, w tle własnych tez dogmatyki prawa.

Pod jego naukową opieką powstały dwie habilitacje, a ich autorzy kontynuują dzieło swego Mistrza.

Był recenzentem wielu postępowaniach doktorskich i habilitacyjnych.

Prowadził wszystkie rodzaje zajęć akademickich ze studentkami i studentami, zyskując uznanie dla swych, zawsze doskonale przygotowanych, wykładów. Wypromował setki absolwentek i absolwentów naszego Wydziału.

Był wzorem odpowiedzialności nauczyciela akademickiego - jak sięgnąć pamięcią - żadne z jego zaplanowanych zajęć dydaktycznych nie zostało odwołane.

Punktualnością i skupieniem na wykonywaniu swych zadań i realizacji naukowych zamiarów zadziwiał nas wszystkich.

Dla całego zespołu Katedry Prawa Karnego, był wielkim autorytetem, o niewyczerpanej wiedzy i wybitnej umiejętności prowadzenia naukowego dyskursu. Korzystaliśmy stale z Jego pomocy.

Był dla nas darem od Justycji, pojmowanej jako mądrość sprawiedliwości, urzeczywistniająca się w treści norm prawa i prawniczego do nich komentarza. Takim pozostaje w całym dziele swego akademickiego życia.

Zespół Katedry Prawa Karnego UŁ

Absolwent UŁ, przez całe życie zawodowe związany z Katedrą Prawa Karnego, przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej, wnosząc wybitny wkład do dorobku naukowego łódzkiej szkoły, tej dyscypliny prawa.

Począwszy od aplikacji sądowej i egzaminu sędziowskiego, złożonego z najwyższą notą, takie same oceny uzyskiwały Jego dzieła. Rozprawa doktorska ukazująca cały kompleks prawnokarnych zagadnień ochrony środowiska, została nagrodzona w konkursie „Państwa i Prawa” i uhonorowana nagrodą Prokuratora Generalnego.

Pionierska praca habilitacyjna „Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie” (1995 r.) uznana została za dzieło stworzone z zegarmistrzowską precyzją, cechującą twórczy wywód, traktujący dociekliwie o zagadnieniach węzłowych, jak również prezentujący bogactwo szczegółów, własnej oryginalnej koncepcji.

Konstytucyjny fundament prawa karnego - zasadę nullum crimen sine lege, rozwijał stale, ukazując najbardziej złożone zagadnienia funkcji gwarancyjnej, w tym szczegółowe kryteria obiektywnego przypisania skutku, sprawcy czynu zabronionego.

Odbył staże naukowe na Uniwersytecie Karola w Pradze, Uniwersytecie w Tibilisi, a także: we Francji oraz Niemczech, gdzie w Instytucie Maxa Plancka dla Zagranicznego i Międzynarodowego Prawa Karnego, współpracował z międzynarodowym zespołem naukowym, co zaowocowało poznaniem światowej literatury karnistycznej, którą błyszczą jego dzieła, w tle własnych tez dogmatyki prawa.

Pod jego naukową opieką powstały dwie habilitacje, a ich autorzy kontynuują dzieło swego Mistrza.

Był recenzentem wielu postępowaniach doktorskich i habilitacyjnych.

Prowadził wszystkie rodzaje zajęć akademickich ze studentkami i studentami, zyskując uznanie dla swych, zawsze doskonale przygotowanych, wykładów. Wypromował setki absolwentek i absolwentów naszego Wydziału.

Był wzorem odpowiedzialności nauczyciela akademickiego - jak sięgnąć pamięcią - żadne z jego zaplanowanych zajęć dydaktycznych nie zostało odwołane.

Punktualnością i skupieniem na wykonywaniu swych zadań i realizacji naukowych zamiarów zadziwiał nas wszystkich.

Dla całego zespołu Katedry Prawa Karnego, był wielkim autorytetem, o niewyczerpanej wiedzy i wybitnej umiejętności prowadzenia naukowego dyskursu. Korzystaliśmy stale z Jego pomocy.

Był dla nas darem od Justycji, pojmowanej jako mądrość sprawiedliwości, urzeczywistniająca się w treści norm prawa i prawniczego do nich komentarza. Takim pozostaje w całym dziele swego akademickiego życia.

Zespół Katedry Prawa Karnego UŁ